ZUS (Zones Urbaines Sensibles), opgericht in 2001, onderzoekt en ontwerpt in de hedendaagse stad vanuit microniveau – kleding, tuinen – tot aan macroniveau – stad, landschap.

Kenmerkend is dat ZUS altijd vertrekt vanuit een vraag die een sterke betrokkenheid laat zien met het publieke domein, dat steeds meer aan regels gebonden is en waarbij het publieke en private steeds vaker met elkaar in conflict komen. Zij geven zoals ze het zelf typeren ‘ongevraagde adviezen’ aan de stad en werken deze op verschillende niveaus uit. Door zelf initiatieven te nemen kunnen ze onderzoeken wat zij zelf werkelijk belangrijk vinden.

De jury is onder de indruk van de gedrevenheid van ZUS. Behalve de vele vaak zelf geïnitieerde onderzoeken naar stedelijke complexiteit, komt dit tot uitdrukking in hun opleidingen. Elma van Boxel koos voor een opleiding architectuur/stedenbouw en Kristian Koreman voor een studie filosofie na allebei in de landschapsarchitectuur (Larenstein) te zijn afgestudeerd. Waardering heeft de jury ook voor het zoeken naar een sterke theoretische onderbouwing van hun werk, waarbij de theorie nooit los komt te staan van de praktijk van het ontwerpen. Ze gaan daarin zelfs zo ver dat ze niet aarzelen om voor de transformatie van een verwaarloosd landschapspark bij Brussel tot een voorjaarstentoonstelling zelf bloembollenboeren te benaderen en met lijnen en piketten de bloemperken uit te zetten.

Of het nu een architectuuropgave of een opgave voor een landschapsontwerp betreft, hun werkwijze getuigt van een grote consistentie. Altijd werken ze vanuit een verantwoordelijkheid voor de eigentijdse stedelijke cultuur, waarbij de stedelijke complexiteit en samenhang nooit uit het oog worden verloren. Het vormgeven aan het spanningsveld tussen het publieke en private domein is hierbij de rode draad die hun ontwerpen verbindt. Het is juist deze betrokkenheid bij de stad en haar cultuur, die de jury graag wil honoreren, een betrokkenheid die sterk geworteld is in de praktijk van het ontwerpen.