De jury beloont Arna Mačkić (1988) met de Jonge Maaskantprijs 2017 voor haar zoektocht naar ‘inclusieve architectuur’ en naar nieuwe vormen van publiek domein. Mačkić ontwerpt niet alleen, ze reflecteert ook in woord en geschrift. Ze is een verbindende stem, die de wonden van het verleden heelt, zonder de littekens weg te poetsen.

Arna Mačkić werd in 1988 geboren in Capljina in Bosnië-Herzegovina. Toen ze vijf jaar was, vluchtten haar ouders naar Nederland waar ze opgroeide in Zoetermeer. Al tijdens haar studie aan de Rietveld Academie werkte ze voor RAAAF (Rietveld Architecture-Art-Affordances), onlangs richtte ze samen met Lorien Beijaert het bureau Studio L A op.

Mačkić ontwerpt, onderzoekt, schrijft, doceert en initieert. Ze geeft lezingen en zwengelt debatten aan over de functie en kracht van de publieke ruimte. Haar denkkracht en haar onafhankelijke positie – zoals die onder andere blijken uit haar onderzoek Mortal Cities & Forgotten Monuments – zijn van grote waarde.

Ook begint zich een eigen handschrift af te tekenen als ontwerper in engere zin, een stijl die wordt gekenmerkt door robuuste materialen en vormen en een veelvuldig gebruik van driehoeken, wiggen en diagonalen. Ze refereert aan de symbolen van monumentaliteit en macht, van piramides tot ‘stealth’ bommenwerpers, maar door daar consequent de menselijke maat aan toe te voegen, ontneemt ze die hun dreigende en totalitaire karakter.

Arna Mačkić is de 17e prijswinnaar en ontvangt de prijs op 10 november uit handen van Ahmed Aboutaleb, burgemeester van Rotterdam en vanuit die functie voorzitter van Stichting Rotterdam-Maaskant.