Met de voordracht van Dirk Sijmons wil de jury nadrukkelijk een lans breken voor het stedelijk- regionale ontwerp, in de zin van een ruimtelijke compositie van het stadslandschap.

Deze planfiguur kent in de architectuur en stedebouw een lange traditie die in Nederland in de jaren twintig is ingezet en in de Tweede Nota van de Ruimtelijke Ordening zijn voorlopige hoogtepunt heeft beleefd. Dirk Sijmons wortelt stevig in deze traditie en heeft haar ontegenzeggelijk van een nieuw elan voorzien.

Sijmons kan beschouwd worden als een verkenner van de opgave voor de komende jaren. Hij heeft dit gedaan vanuit een stevige achtergrond die geworteld is in de architectuur, stedenbouw en landschapsarchitectuur. In zijn professionele praktijk is Sijmons in staat geweest vernieuwende concepten te koppelen aan concrete resultaten. Dit heeft geleid tot een constante stroom van interessante plannen op een hoog professioneel niveau.

Dirk Sijmons staat aan de wieg van de lagenbenadering die de jury beschouwt als een fundamentele bijdrage aan het debat over de toekomst van Nederland. In deze benadering wordt een onderscheid gemaakt tussen waterpatronen, infrastructuur en nederzettingen. Ze is daarmee een goed antwoord op de onzekerheden die tegenwoordig rond ruimtelijke programma's bestaan. Tegelijk biedt ze een interessante verhouding tussen beeld en uitvoering. De lagenbenadering ligt ten grondslag aan enkele exemplarische plannen die een grote uitstraling in de ruimtelijke ordening hebben gehad.

Mede door inzet van Sijmons is de landschapsarchitectuur een integraal onderdeel van de ruimtelijke ordening geworden. De jury is van mening, dat in de komende tijd aan de hand van het gedachtegoed dat door Sijmons is uitgedragen, op nationaal en stedelijk-regionaal niveau een belangrijke slag gemaakt kan worden.