Belangrijkste criterium bij de beoordeling is voor de jury dat er binnen het oeuvre van de kandidaten, naast originaliteit en sociaal-culturele betekenis, gerealiseerd werk is. Het mag geen 'papieren' architect of stedenbouwer zijn. Waar het bouwen in de praktijk steeds gecompliceerder wordt, is de verdienste een uitgevoerd en geslaagd project te verwezenlijken, vooral voor jonge architecten die aan het begin van hun carrière staan, des te groter.

Liesbeth van der Pol overtuigt de jury van haar vermogen de verbeelding in inspirerende concepten te kunnen omzetten. Of in de woorden van de juryleden: 'De bijzondere combinatie van een fantasierijke benadering, vastberadenheid en strijdlust in samenhang met een degelijke kennis van de alledaagse realiteit kan voorbeeldig worden genoemd. Met name in het woningbouwproject aan de Pontanusstraat in Amsterdam, in een typische stadsvernieuwingsbuurt, is een sprankelende en spirituele hoeksteen voor de stad ontstaan, zowel architectonisch als materiaaltechnisch en constructie interessant. Maar ook het woningplan in uitbreidingsgebied 't Twiske in Amsterdam, een perifere situatie van oude nederzettingen, sloten en woonboten, is interessant door de typologie van de 'trommelwoning' en het excentrieke materiaalgebruik.

'Het gerealiseerde werk van Van der Pol lijkt, dankzij haar twijfels, een veelbelovende zoektocht, bevrijd van hedendaagse dogma's. Haar niet-gebouwde ontwerpen tonen een gedrevenheid en uiterste wil om een menselijke en waardige architectuur te maken. De jury prijst 'haar moedige houding de dagelijkse praktijk te trotseren en het feit dat die houding resultaat oplevert.'